Pieluchy Jezusa raczej nie pachniały fiołkami. Co tak naprawdę wiemy o Świętej Rodzinie?

W pierwszą niedzielę po Bożym Narodzeniu Kościół katolicki obchodzi święto Świętej Rodziny, w tegorocznej oktawie Bożego Narodzenia wypada ono 31 grudnia.

To wszystko było prawdopodobnie bardziej surowe, niż skłonni jesteśmy myśleć o „narodzinach Boga”. Wyznajemy rzeczywiste człowieczeństwo Jezusa. Jego „ucudownianie” na siłę pachnie herezją, i to grubą – mówi ks. dr Grzegorz Strzelczyk.

*

Pewnych danych historycznych o narodzinach Jezusa mamy niezmiernie mało, podobnie jak informacji o pozycji społecznej i o zamożności Jego rodziców. Natomiast mamy sporo wiedzy o warunkach, jakie wtedy panowały.

*

Święta Rodzina raczej nie należała do szczególnie zamożnych, więc szału nie było. Bóg się nie wciela w momencie, kiedy mamy pampersy, papier toaletowy i dezodoranty, ale w warunkach, tak to określmy – higienicznie ascetycznych.

*

Owszem, poczęcie było niezwykłe.. ale wcielenie nie było udawane, więc potem już wszystko toczyło się normalnie, tak jak w przypadku narodzin innych dzieci. Na tym także polega „uniżenie się” Boga przychodzącego na świat.

Maryja i Józef na pewno mieli jakiś plan na swój związek. Bynajmniej nie był taki, o jakim czytamy w Ewangelii. Pomimo to usłuchali głosu Boga i co było dalej, doskonale wiemy…

Jako święta rodzina żyli ponad 2000 lat temu, ale problemy dnia codziennego, nasze dylematy, nie są im obce.

*

Wiadomo, inne czasy, ale co z tego!

*

Emocje się nie zmieniają.. oni też przeżywali swoje sytuacje życiowe, tak samo jak my. Dlaczego więc są święci? Skoro też się bali czy irytowali… Być może dlatego, że patrzyli przede wszystkim na wolę Boga, ufali Mu…

Dziś, w święto Świętej Rodziny jeszcze raz przypatrzmy się im – skupionym, pogrążonym w mroku, który rozproszy ich Syn. Przez swoją pokorę odkryli tajemnicę szczęścia – że nie polega na sukcesach i sile, a całkowitym oddaniu się w ręce Boga. Tyle i tylko tyle wystarczy.. by niezależnie od czynników zewnętrznych być naprawdę szczęśliwym.

---